Kerjasama PAS-Umno: Perlukah disegerakan?
Oleh KAMARUZAMAN YUSOFF
● Pengenalan
Perkara yang disebutkan di atas adalah
sebahagian daripada tanggapan peribadi apabila berdepan dengan isu
PAS-Umno. Terdapat banyak lagi isu yang boleh dibahas bagi memantapkan
pemikiran dan pemerhatian ahli dan pimpinan sama ada ingin bersama Umno
atau bersendirian sekurangnya sehingga tahun-tahun terakhir PRU15 yang
akan datang. Isu-isu lain akan dibahaskan selanjutnya
● Pengenalan
Isu kerjasama politik bukanlah perkara
baru. Dalam sejarah Islam, Nabi Muhammad S.A.W mengadakan kerjasama
politik dengan pelbagai pihak di Madinah dan luar Kota Madinah. Dalam
dunia moden, kerjasama politik dijalin sepanjang sejarah Perang Dunia,
Perang Dingin dan selepas itu. Masing-masing ingin mencari rakan kongsi
untuk memperkuatkan antara satu sama lain. Pendeknya kerjasama politik
sangat diperlukan demi menyampaikan tujuan sesuatu pihak di samping
menguatkan satu kumpulan dengan yang lain sebagai satu gerakan bersama,
walaupun kekadang mempunyai tujuan yang berlainan sehingga kesatuan itu
menjadi rapuh dan menunggu masa untuk pecah.
● Pengalaman PAS bekerjasama dengan kumpulan politik lain
Sebagai sebuah parti politik Islam
tertua pada zaman moden, PAS telah melalui proses kematangan dengan
percubaan mengadakan kerjasama dengan pelbagai latar belakang politik
yang ada, sebelum dan selepas merdeka. Walaupun alasan yang digunakan
adalah berbeza, didapati tujuan utama adalah untuk menang dalam PRU.
Pengalaman ini tidak dipunyai oleh mana-mana parti politik di negara
umat Islam lain kerana perbezaan cuaca dan suasana. Ada setengah negara
yang tidak memberikan ruang kepada parti politik Islam untuk bernafas
sehingga istilah kerjasama politik tiada dalam kamus mereka. Ada juga
yang cuba berkompromi tetapi masih gagal.
Dalam konteks Malaysia, kerjasama
politik PAS dengan parti bukan Islam (Sekular) berjalan dengan baik
sehingga banyak manfaat yang didapati oleh PAS dalam gerakan mereka.
Contoh yang paling jelas adalah kerjasama dengan S46 sehingga berjaya
menang dan memerintah Kelantan. Walaupun S46 telah dikuburkan oleh
pengasasnya sendiri tetapi kekuatan PAS semakin terserlah di Kelantan
dan mempunyai kesan baik di luar Kelantan termasuk di peringkat politik
Islam internasional.
Kerjasama dengan PKR pula ternyata
berjaya merebut Terengganu dan kerjasama PKR-DAP pula berjaya berkongsi
kuasa di Pulau Pinang, Selangor, Kedah dan Perak.
● PAS dan Umno selepas PRU
Sebelum tahun 1980-an, PAS pernah
mempunyai pengalaman baik dan buruk apabila menubuhkan kerajaan campuran
dengan Umno dan akhirnya menyertai BN demi perpaduan Melayu dan Islam.
Demi perpaduan itu juga, pimpinan PAS
bersedia untuk berbincang pilihan menubuhkan Kerajaan BN-PAS atau
PAS-PKR-DAP di Selangor, Perak dan Kedah selepas PRU12. Usaha ini
walaupun tinggal kenangan tetapi telah berjaya digunakan oleh musuh PAS
sebagai UG (Unity Government) dan berjaya mengeluarkan PAS dari perkongsian politik di Negeri Pantai Barat Semenanjung.
Selepas PRU14, nampaknya isu ini agak
reda apabila masing-masing sibuk dengan mempertahan dan menghentam
kerajaan yang baru, dikatakan gagal menepati janji dan manifesto. Apa
pun alasan yang diberikan, kerajaan baru masih gagal membezakan mereka
dengan Kerajaan BN dalam banyak hal; harga minyak, integriti, kos hidup
dan banyak lagi.
Antara isu kritikal yang berlaku dalam
kalangan ahli PAS pada masa itu adalah isu kepimpinan Kerajaan Kedah dan
Perak. Timbul andaian jika PAS bersama Umno, sudah tentu Kedah dan
Perak akan dikuasai oleh kerajaan baru, bukan Kerajaan PH pada hari ini.
Pihak pimpinan PAS mengambil pendekatan bijaksana dengan tidak memilih
Umno sebagai rakan kongsi di Perak dan Kedah walaupun ada kedengaran
pimpinan PAS yang berminat ke arah itu. Syabas kepada YB Dato’ Seri
Presiden PAS kerana bertegas dalam soal ini sehingga nampak ketelusan
dan ketulusan PAS kepada pengundi mereka yang ingin membuktikan kepada
umum bahawa tanpa bergantung kepada sesiapa, PAS masih diterima dan
mendapat sokongan lebih baik, mendapat dua negeri dan 18 Parlimen.
● PAS-Umno selepas PRK
Sebaik saja PRU14 selesai, berlaku PRK
di tiga Dun. PRK ini benar-benar menguji kekuatan mental dan psikologi
pimpinan PAS. Apakah mereka sedia bekerjasama dengan pembangkang? (Baca
Umno) dalam tiga siri PRK berkaitan? Sekali lagi pimpinan PAS
menunjukkan kematangan yang luar biasa:
1. Tidak meletakkan calon di Sg.
Kandis dan Balakong. Walaupun tidak meletakkan calon, PAS tidak pula
membuat arahan kepada ahli supaya turun membantu calon BN. Kebijaksanaan
ini bukan saja PH kehilangan modal untuk menuduh PAS beramah mesra
dengan Umno malah mereka juga kehilangan sokongan orang Melayu kerana
banyak isu yang dilihat tidak menyebelahi kepentingan orang Melayu.
Walaupun ada suara kecil daripada sebahagian pimpinan PAS yang mengajak
umatnya bekerja dan memberikan undi, ternyata seruan itu kurang magnet
kepada pengundi PAS kerana masih fobia dengan pengalaman kalah di
Selangor sedangkan mereka jangka akan meraih setidaknya 10 kerusi dalam
PRU14 yang lalu.
2. Meletakkan calon di Seri Setia.
Sokongan dari Umno dilihat sebagai kehadiran tanpa dijemput dan
ketiadaan tanpa dihalang oleh petugas PAS. Sungguhpun demikian, ucapan
Tok Mat Hasan sangat menyentuh hati sanubari pengundi dengan gaya bahasa
yang mudah, tiada retorik, sanggahan yang senang difahami patut
diteladani oleh pimpinan PAS bahawa kita tidak perlu berteori pada semua
tempat dan semua masa. Adakala, bahasa yang mudah perlu digunakan bagi
menarik undi dan sokongan.
Apa yang berlaku selepas ini?
Timbul persoalan, selepas ini apa akan berlaku antara PAS dan Umno?
Ada beberapa kemungkinan sekiranya PAS sedia bekerjasama dengan Umno:-
● Pertama: Kerjasama yang lebih mantap
Kerjasama yang lebih mantap dan baik
antara kedua hero Melayu ini. Memandangkan PAS dan Umno memiliki lebih
32 peratus kerusi Parlimen, maka diharapkan kerjasama ini akan
menjadikan suara mereka di Parlimen lebih kuat daripada sekarang. Banyak
hal yang boleh dibincangkan antara kedua belah pihak terutama PAS yang
boleh mendapat maklumat daripada ahli Parlimen Umno yang ternyata
menguasai perbincangan di Parlimen. Di Dewan Negara pula, jumlah ahli
Dewan Negara PAS-Umno adalah 36 berbanding dengan ahli Dewan Negara dari
PH iaitu 19.
● Kedua: Timbul satu lagi persoalan dan keraguan
Siapakah yang bakal dilantik sebagai
jurucakap atau juru sambung lidah bagi pihak PAS? Sejarah cubaan
kerjasama pernah berlaku dan dengan sebab kesilapan teknikal, PAS telah
dikaitkan dengan politik wang, penyaluran wang 1MDB dan pelbagai
tohmahan yang menyakitkan hati ahli dan penyokong sehingga timbul slogan
“Saya PAS tapi undi PH”.
Adalah lebih baik jika PAS memilih wakil mereka yang tidak tersenarai dalam dakwaan Sarawak Report
kerana mereka mungkin akan dipanggil oleh mahkamah di UK yang boleh
menyulitkan keadaan dan menambahkan kerungsingan ahli dan menipiskan
kepercayaan penyokong PAS.
● Ketiga: Apakah alasan untuk PAS-Umno bekerjasama
Apakah perlu PAS-Umno bekerjasama pada
hari ini? Ini juga satu persoalan yang perlu dilihat dengan lebih
teliti. Apakah PAS perlu mengisytiharkan akan mengadakan kerjasama pada
hari ini? Apakah alasan memilih darurat yang lebih ringan boleh
digunakan? Walhal, tiada apa darurat yang boleh diringankan dalam
konteks perebutan kerusi dan kuasa? PRU14 sudah tamat dan PRU15 ada
tempoh yang panjang untuk berusaha, menilik dan memikir? Apakah ahli PAS
sudah diyakinkan bahawa PAS tiada pilihan kecuali bersama Umno pada
hari ini dan tidak esok? Isu ini juga ada kaitan dengan kesegeraan dan
ketelitian dalam membuat keputusan. Tidak mustahil PAS akan kuat di
kawasan Melayu hasil kerjasama tetapi menjadi semakin buntu untuk
menarik undi bukan Melayu atau Melayu bandar yang tiada kisah dengan isu
Melayu-Islam-Bahasa-Raja?
● Keempat: Berbincang dengan lebih masak
Apakah lebih baik PAS-Umno berbincangkan dengan lebih masak mengenai beberapa hal?
Misalnya apa yang hendak Umno bawa jika
telah menjadi rakan kongsi PAS? Apakah agenda Melayu menjadi lebih utama
atau Melayu Islam menjadi satu adunan mantap? Apakah penyokong dan ahli
akan istiqamah atau ada yang akan lari kerana mereka masih ingat kepada
kebobrokan, salah guna kuasa, rasuah, Nepotisme Umno dengan jasa
minimum sepanjang 60 tahun memerintah? Orang PAS diajar, menentang semua
itu tetapi dengan mudah pula pimpinan PAS menerima tanpa diberikan
keyakinan dan ketetapan bahawa Umno sekarang telah berubah. Terdapat
juga persoalan iaitu jika mereka akan bersama sehingga PRU15, siapa yang
akan jadi tonggak utama? Apakah PAS akan selamanya jadi pak turut dan
tiada kata pemutus dalam hal Melayu-Islam?
● Kelima: Bentuk kerjasama yang bagaimana hendak dibentuk oleh PAS-Umno
Apabila membincangkan kerjasama timbul
satu lagi persoalan, bagaimana bentuk kerjasama yang wajar diambil
pendekatan oleh PAS? Secara asasnya sama ada berkonsepkan Tahaluf atau Taawun.
Majlis Syura PAS mempunyai bidang kuasa dalam menentukan asas kerjasama
tersebut. Di sini ingin dinyatakan beberapa bentuk kerjasama yang perlu
difikirkan masak-masak sebelum dibuat keputusan supaya tidak dipatuk
dua kali dalam satu lubang. Antaranya:
i- Kerjasama strategik atau rakan strategik.
ii- Kerjasama dalam bentuk gabungan (Gabung antara PAS-Umno) atau pakatan.
Sewajarnya PAS tidak terlalu
terburu-buru untuk memilih bentuk kerjasama yang kedua iaitu bergabung
atau berpakat sepertimana yang pernah dilalui bersama Pakatan Rakyat
sebelum ini. PAS perlu bina kekuatan diri sendiri dengan sasaran boleh
menawan Putrajaya dengan kekuatan sendiri sepertimana PAS berjaya
lakukan di Kelantan, Terengganu dan Kedah.
Bagi meringankan beban PAS dan tidak
terpalit dengan kebencian rakyat majoriti yang telah menolak Umno, wajar
PAS memilih kerjasama dengan Umno hanya dalam bentuk kerjasama
strategik sahaja.
Kesimpulan
No comments